“içinde kurdu olan”
Bizim Ulaş’a
Ulaş Bayraktaroğlu anısına..
“yasına büründü kuşlar
biz birbirimizi görmeden sevmiştik
bizden öncekiler gibi
Şimdi
kim hesabını soracak sokakların.
Mahiri gördüm avluda
İbrahim ile Denize umut bırakıyordu
binlerce slogan var dudağım kenarında bekletilen
şiirlerim bir Dost’u vurulduğu yerden kaldırmıyor
Uzağım
uzağım sana
Bingöl dağı gibi.
Ben geçen günlere ağladım
yitip giden sümbüllere
Seyit Rıza’nın mezar taşsızlığına
Ve hep
hiç durmadan
O çocuklara
çocuklara..
Güneye iniyor uçurtmalar
turuncu bir keder sarıyor hepimizi
Ne kadar bilye varsa getirin
Ulaş gitti..”
Gülsuyu’ndan Bir Ö.G Okuru
