1 Mayıs işçi ve emekçilerin birlik, mücadele ve dayanışma günü olarak yine işçilerin çabalarıyla uluslararası temsili emek mücadelesi günü haline gelmiştir. ancak varlıklarını işçinin alın terini gasp etme üzerine inşa edenler her ne kadar ülkemizde 1 Mayıs’ı “resmi tatil” ilan ettiklerini söyleseler ve bununla gururlansalar da sokaklar onları yalanlıyor.
Bugün Tarsus’ta 1 Mayıs mitinginin gerçekleştiği saatlerde sokakta bir temizlik işçisi ile karşılaştım. “Neden işçi bayramında olmadığını” sorduğumda; “10 yıldır buraları temizliyorum. Hala taşeron işçiyim ve haklarım yok. Ama aynı işte çalıştığımız kadrolu işçiler izinli” diyerek aslında güvencesiz ve taşeron çalışmanın gerçekliğini ortaya koydu.
“Sırada çok adam var, işe girmek için bekleyen…”
İşçi arkadaş, konuşurken başka gerçekliklere de değindi: “Normal günde yapılan içinde yüzde 70 i taşeron işçilere yükleniyor.” Maaşlar arasında var olan uçurumdan da bahseden işçi, “İşlerin önemli bir kısmını taşeron işçiler yapmasına rağmen her türlü haklara sahip olan ve fazla maaş alanda kadrolu işçiler” dedi.
Bununla ilgili şimdiye kadar kadro talebinde bulunup bulunmadığını sorduğumdaysa “Böyle bir şey mümkün değil, sırada çok adam var buraya girmeyi bekleyen… Ayrıca oğlum, buralar siyasi yerler. Ben de isterim hakkımı savunmayı ama el mahkum, aramızda bizi fişleyenler var. On yıldır ses çıkartamıyoruz” şeklinde cevap verdi.
Fotoğrafını çekmek için izin istediğimde çekindi, bu çekince gözlerinden okunuyordu, dolayısıyla izin vermedi çekmeme… O temizliğine devam etti, ben ise yürümeye… Ama aklımda bu sohbetin izlerini taşıyarak…
Tarsus’tan bir Özgür Gelecek okuru
