Daha önce Özgür Gelecek gazetesinde yayınlanan festival çalışmaları üzerine olan yazılar örgütlemeye çalıştığımız festival için önemli noktaları açığa çıkarmış bulunuyordu. Bunun üzerine pratik içerisinde neler yapacağımızı nasıl adımlar atacağımızı kavrayarak daha doğru bir temelde çalışma yürütmeye başladık. Öncelik Tabi ki de festival çalışması üzerinden halka gidebilmek ve kitleleri bu çalışmanın içine katıp birer özne haline getirmek olmalıydı. Bu kaygıları taşıyan çalışma bize halka güvenmeyi ve onlara giderek kendimizi anlatmanın sorumluluğunu hissettirdi. Bizlerde eksik kalan yanları da olsa bu şenliği bir sonuca ulaştırdık. Ve bu sonuçtan birçok olumlu/olumsuz dersleri çıkarabildik.
Çalışmalarda kitlenin önemi
Elbette ilk çıkardığımız sonuç yapacağımız her faaliyette kitlelere gitmek ve onları faaliyet içinde var etmek olduğunu anladık. Şenliğe katılım beklenen sayının biraz altındaydı. Bunun için kitlelerin koşullarından dolayı birçok bahane etken olarak gösterilebilir. Fakat ortaya çıkan tabloyu düşündüğümüzde bu sebepler zincirini kırmayı başarabildik. Meseleyi buradan doğru ele aldığımızda sürekli bahsettiğimiz kitlelere gitme pratiğini tam olarak gerçekleştiremediğimiz gerçeği ön plana çıkıyor. Çalışmanın başlamasıyla birlikte önceliğimiz demokratik kitle örgütlerine giderek toplantılarımızı buralarda almak ve bunun dahilin de köy ve yöre derneklerinde çalışmaya ilişkin bir farkındalık yaratmak oldu. Bu aynı zamanda derneklerle olan ilişkilerimizi güçlendiren bir adım haline geldi. Yapılan toplantılara elimizden geldiğince çevremizdeki insanları dahil etmeye çalıştık. Özne haline getirme durumunu sorumluluk vererek ve tartışmalarda söz sahibi olmalarında katkıda bulunarak oluşturduk. Bunun yanı sıra yoğun bir şekilde afiş çalışması yaptık, pazar girişlerinde stantlar açtık, broşürler dağıttık ve halkı etkinliğe davet ettik. Etkinliğin planlandığı günden son haftaya kadar konser giderlerini karşılamak için gereken maddi meseleleri esnafa ve halka giderek çözmeye çalıştık. Böylece etkinliği sahiplenme duygusunu yaratmayı bir nebze de olsa başarabildik. Bütün bu çalışmalar sonucunda pratiğin en önemli adımını somutlamış olduk. Yaptığımız çalışmalar sonucunu göz ününde bulundurduğumuzda katılan kitle sayısını daha da arttırmak için en önemli kısımda yetersiz kaldığımızı gördük. Buda kuşkusuz ki evlere giderek insanlara etkinliği ve amacını anlatma kısmıydı. Her ne kadar çalışmalarımızı yoğun bir şekilde yürütsekte pek fazla mahalle dolaşamadık ve halkla sohbet edip meseleyi içselleştiremedik. Işte bunu göz önünde bulundurduğumuzda eksikliğimizden ders çıkarmış olur ve önümüzde ki festivallere hatalarımızdan ve eksikliklerimizden ders çıkartarak gitmiş oluruz. Ve yine güzel olan şu ki pratiğe girmeden olumlu veya olumsuz bir sonuç elde etmeden ileriye dönük hedefler koyamayacağımızı tespit ettik. Tamda burada teori ve pratik dengesini önemini iyi bir şekilde kavradık. Bu sonuçtan çıkardığımız en büyük ders sürekli vurguladığımız kitlelere iş yapma pratiğini yükselterek devam ettirmek oldu. Özellikle daha önce bilinç temelli festivallerin yapılmadığı mahallelerde bir gelenek yaratmak daha zahmetli ve enerji gerektiren bir çalışma tarzını beraberinde getiriyor. Durum böyle olunca geniş bir çalışma planı çıkarma ve somut adımlar üzerine daha fazla düşünüp fikirler üretmek zorunlu bir ihtiyaç olarak karşımıza çıkıyor. Yapılan çalışmayı bir sonraki seneye taşıyabilmek ve geleneksel bir hale dönüştürmek plan ve hareket tarzının net bir şekilde ortaya konulmasını kaçınılmaz kılıyor. Kısacası kalıcı bir gelenek yaratmak, doğru tespit ve doğru adımların birleşmesiyle mümkün oluyor. Bu gerçeklikle hareket edilirse hedeflenen sonuç ve başarı kaçınılmaz oluyor. Doğalında bu gerçeklik doğru politikalarla halka gitmeyi bizlere zorunlu olarak dayatıyor Mao'nun da dediği gibi "doğru politika tayin edicidir".
Kolektif bir çalışma tarzının yaratılması
Yukarıda çalışmalara dair bahsedilen gereksinimlerin en önemli ayağı olan bir diğer konu ise kolektif çalışma tarzı. Pratik içerisinde öne çıkan en önemli nokta tamda burada açığa çıkıyor. Kitlelere gitme durumu ancak ve ancak kolektif bir çalışma tarzıyla doğru sonuca ulaşır. Bireyselliğin dayattığı ben merkeziyetçi anlayış bu birliktelik ile yok edilip yapılacak faaliyetin özünü ortaya çıkarma ve ortak fikir paydasında buluşabilme gayretiyle ileri adımları beraberinde getirmektedir. Birlikte yürütülen tartışmalar doğru sonuç ve hareket tarzını güçlendirmek için muazzam bir önem teşkil etmektedir. Bu sebepten dolayı etkinlikten önce ilk olarak kolektif ağı örmek ilk atılacak adım olmalıdır. Kendi çalışmamızda da bizleri bir nebze ileri taşıyan durum bu çalışma tarzını yakalayabilmek oldu. Bu tarzı güçlendirmek için önceliğimiz dernek ve birlikte iş yapabileceğimiz kitle örgütlerini faaliyete katma adımı oldu. Bununla birlikte hedeflediğimiz kolektif çalışma tarzına daha fazla kitleleri katamadığımız gerçeği de ön plana çıktı. Bu gerçeklik ile birlikte durumu değerlendirdiğimizde bir sonraki faaliyetlerimiz için önemli dersler çıkarmış olduk. Örgütlenen festivalin ilk olması bizim için daha çok bir ders niteliğini taşıyordu. Eksiklerimizi görme ve çözüm üretme noktasında yeterince etkili pratik haline dönüşen bu çalışma sözünü ettiğimiz kolektif hareket tarzının gerekliliğini net bir şekilde açığa çıkarmış bulunuyordu. Yapılacak her çalışma bu tarzdan beslenmeli ve güçlenmelidir. İşte bunu başardığımızda önümüze koyduğumuz hedefler birer kazanım olarak bizlere geri dönecek ve daha ileri adımları atabilmek için cesaret kaynağı olacaktır. Kolektif çalışma ruhunu faaliyet alanımızın her anında vurgulamak ve yaşamımızın da birer parçası olduğunu unutmamak gerekir. Ve bu doğrultuda yapılacak bütün çalışmalarda Kolektif ruhu yakalamak uygulamak gerekiyor. Bu çalışma tarzında atılacak her adım hedeflenen başarıyı kaçınılmaz hale getirecektir
Ortak bir zemin oluşturabilmek
Bilindiği üzere birçok mahallede halk festivalleri düzenleniyor. Özellikle Gülsuyu, Sarıgazi, Kartal, 1 Mayıs Mahallesi, Esenyalı ve Gazi Mahallesi gibi devrimci dinamikleri olan mahallelerde yapılan çalışmalar daha farklı gerçekleşiyor. Fakat devrimci kültürün yoğun olmadığı mahallelerde düzenlenmeye çalışılan etkinlikleri biraz daha farklı ele almak gerekiyor. Halkın devrimci kurumları çok fazla tanımaması ve belirli ön yargılarla uzak durmasından dolayı çalışma tarzını doğru planlayıp farklı bir zemin oluşturulmalıdır. Politik kurum dayatmaktan ziyade kendisini ifade edebileceği “Birlik ve Dayanışma” vb. isimlendirmelerle demokratik faaliyet alanları yaratmak öncelik haline gelmelidir. Bölgelerin özgün koşullarıyla hareket etmeli ve çalışma tarzını buna göre şekillendirerek halkın taleplerini dillendirip cevap olabilme niteliğini kazanmalıdır. Kuşkusuz ki halkın önemsediği ve doğru bulduğu yaklaşım tarzı budur. Bizler mahallede bu temelde bir oluşumu başlatarak Şahintepe Birlik ve Dayanışma İnisiyatifi'ni kurduk. Bahsedildiği gibi bölgenin özgün koşullarına ve sorunlarına dair politikalar üreterek uyuşturucu, çeteleşme, kentsel dönüşüm ve yozlaşma üzerine şiar oluşturarak kitlelere bu söylemlerle gittik. Daha önce hiç tanımadığımız ve devrimcilere uzak olan insanların ilgisini çekmeyi ve olumlu tepkilerini almayı mütevazi bir oranda başardık. Ve gördük ki gerçekten de koşullara uygun somut adımlar attığımızda en uzağımızda olan kitleler dahi yanımızda durmaktan ve desteğini sunmaktan geri durmamaktadır. Bu durumu pratik içerisinde net bir şekilde gördük. Bundan ötürü bahsettiğimiz tarzdaki mahallelerde çalışma yapılırken bu çalışma şeklinin önemini, haklılığını ve meşruluğunu çekinmeden vurgulayabilmekteyiz. Aynı zamanda bu tarzın zorunlu bir mesele olduğunu kavratarak faaliyet yürütülmesini önemsemekte ve önermekteyiz.
Kısaca özetlemek gerekirse çalışma yapılacak alanlarda öncelik halkın sahipleneceği kendisini özne haline getireceği talepleri öne çıkarmak ve bu doğrultuda bir araya getirebilecek ortak bir zemin oluşturulmalı ve buna bağlı bir çalışma yürütülmesi gerekmektedir...
Şahintepe Mahallesi'nden bir Partizan okuru.
