Şimdi eylemin her türden sözlü düşünceyi yakalayıp aştığı bir anı yaşıyoruz. Sözün her şeye kadir olduğunu sanıp “düşüncelerimizden dolayı” diye başlayan cümlelere inat, yaşamın tam orta yerinde, çok da mütevazi bir şekilde aştığı bir andır bu an.
Sözlere dökülen düşüncelerin doğruluğundan şüphe duyulmaz ama her şeye kadir değiller o doğru sözler. Özlem ve büyük hınçla uğruna her şeyi göze aldığımız o büyük güne gidecek yolu sözler açmayacak. Bu yeni kadınların bedenini usulca yatırdığı gerçek hareket açacaktır.
Şimdi sözlerin tuhaf bir şekilde suskunluğa yol açtığını belirtmek gerekiyor. Anlatabilir, konuşabilir hatta bağırabilirim de ama bu sözleri o büyük suskunluğun yolunu açtığı gerçeğini değiştirmez. Beşlerin bir kır çiçeği gibi usulca yatırdığı bedeni karşısında konuşmak susmanın bir başka biçimidir. Susmak ayıp değil, hata değil, suç değildir. Bu kadınların anısı ve eylemi karşısında, mütevazi saygı duruşuna durmaktır susmak.
Söze dökülmese de, farkında ve bilincinde olunmasa da herkesin çok dolaylı bir şekilde kendiliğinden bildiği bir şey var ki o da; en büyük, kutsal ve sihirli sözlerin Beşlerin söylediğidir. Onların susması, konuşmaması, öylesine nazlı bir kır çiçeği gibi boylu boyunca beyaz karlar içinde yatması kadar anlamlı ve sarsıcı bir başka söz yoktur. Onlar bu büyük ve anlamlı sözleri, büyük bir suskunlukla söylemiştir.
Sadece söylemiştir demek ve düşünmek eksik kalır. Hayır, bu kadınlar sadece söylememiştir. Aynı zamanda o kutsal ve sihirli sözlerin üzerine düşünmüş, her bir cümlesini tartmış ve öyle dile getirmiştir. Bu doğrudur fakat doğrunun tamamı değildir. Onlar, büyük bir eylem kadınlarıdır. Şimdi bu eylem kadınları karşısında dehşetle sarsılmak sadece onun yıkmaya çalıştığı düzen bekçilerine düşmüyor. Onlar elbette sarsılacaklar fakat onların dışında, büyük sözler ve düşünceler taşıdıkları için hedef olduğunu sananlar da sarsılmalıdır.
Onlar, onların idealist düşüncelerini de eylemiyle havaya uçurmuştur. Onların temsil ettiği değer ile kendisinin temsil ettiği değerler arasında kapanmaz büyük bir yarılma meydana getirmiştir. Bu tarafta olanların farkını, nazlı bedeniyle ortaya koymuştur.
Onlar, oraya götüren beyaz karlar içinde boylu boyunca yatarken, alnından akanlar olurken bile sıkılı yumruğunu çözdürmeyen, kutsal düşünceyi ete kemiğe büründüren, yaşam haline getiren şey karşısında saygıyla eğilmekten başka birey yapılamaz.
Genç kadınların uğruna her şeyi göze alıp yollara düştüğü, gittikten sonra da geride kalanlara anı olarak bıraktığı şey karşısında yapabileceğimiz tek şey düşüncelerimizi ve kendimizi gözden geçirip bir adım daha öne çıkmaktır.
Soğuk bir kış gününde çiçeklerin açma imkânı yokken, açacak çiçeklerin donacağını bile bile baharı yaratmaya çalışmıştır. Soğuk havada da olsa ‘dövüşenler de var bu havalarda’
Şimdi mahcup bir şekilde öğreneceğiz, kadın yoldaşlarımızdan öğreneceğiz derken bir an mahcup olacağız. Çünkü öğrenmek için kendi kalıplarımızı yıkmamız bizi bağlayan zincirleri koparmamız gerekiyor. Hem de geç kalmadan yapmalıyız
Ahraz Karayel
(Tekirdağ 2 No’lu F Tipi Hapishane)
