İstanbul: Dünyanın en büyük adalet sarayı olduğu belirtilen Kartal’daki Anadolu Adalet Sarayı’nda yemekhane ve çayocağı işçileri, emeklerinin karşılığını alamadıkları için bir haftayı aşkın süredir direnişte.
Taşerona bağlı olarak çalışan 134 işçi, 2 aydır emeklerinin karşılığını alamıyorlar. Direnişlerinin ilk gününden beri birçok sendika, siyasi parti, devrimci, demokrat kurumun yalnız bırakmadığı Adliye işçileri, bu destekten ötürü, direnişlerinin daha umutlu olduklarını belirterek, “Yani biz varız. Biz varsak onlar da var” diyor.
Emek hırsızlığına karşı mücadele vermenin önemli olduğunu ortak bir şekilde kararlaştırıp direnişe geçen işçiler, 55 kişi ile başladıkları yola 134 kişi ile devam ediyorlar. Bunun yanı sıra sorunu çözmeye yanaşmayan patronlar, yemek ve başka yerden işçi getirerek, sendika aleyhine kara propaganda yaparak direnişi kırmaya çalışıyor. İşçiler ise dışarıdan yemek ve işçi getirilmesine izin vermiyor. Bunun üzerine işçiler gruplar oluşturarak tüm adliyeyi gezerek hakim, savcı, avukat ve memurların yemek boykotuyla eylemlerine destek olmaya, direnişle maddi dayanışmada bulunmaya çağırıyor. “Örgütsüz başladık ama sendikalı döneceğiz” diyen işçiler, direnişle birlikte sendikaya yeni katılımların olduğunu da bu direniş sayesinde olduğunu belirtiyor.
“Şimdiden kazandığımıza inanıyoruz”
Emeğinin karşılığını alamayan işçilerden Duygu Gedik ile sürece dair kısa bir söyleşi gerçekleştirdik. Gedik bu süreci “Emeğimizin karşılığını alamıyoruz. Bizi uzun zamandır oyalıyorlardı” diye açıklarken devamında “Tabii bu oyalama süreci 70 günü buldu ve biz işçiler olarak hep birlikte karar alarak greve gittik. Çok güzel şeylerin olacağını da umuyoruz. Ve bu yaşadığımız sorunun aynısını bir önceki firma da bize yaşattı. Aynı şartlar ve aynı sorunlar yaşatarak. Tabi o dönem bu birlikteliği yakalayamadığımız için patrona karşı bir direniş gerçekleştirememiştik. Ama burada birlikteliğimizi bozmadık ve bu direnişi şimdiden kazandığımıza inanıyoruz” dedi.
Ayrıca direniş alanına ilk girdiğimizde direnişin bir kadın direnişi olduğu da dikkatlerden kaçmıyor. Onlarca kadın bir arada ve emeğinin karşılığını almak için adliye girişinde banklarda beklerken ellerinde bulunan “Ücret yoksa üretim de yok” dövizlerini yanlarından ayırmıyorlar. Duygu Gedik, direnişte 100’den fazla kadın işçi olduğunu belirterek bunun güzel bir şey olduğunu ve özellikle de kadınların sendikalı olma korkusuna yendiklerini şu sözlerle ifade etti: “Öncelikle insanların kafasında bir kuşku uyanıyor! Sendikalı olursak kötü mü olur diye ama sendikalı olmanın birlikte olmak ve bütün haklarımıza sahip olmak olduğunu anlayınca bu kuşku ortadan kalkıyor.”
Direnişin dikkat çeken diğer bir yanı da Adliye girişinde bulunan çay ocağının hala işletiliyor olması. Tabi şirket çalıştıramıyor artık. İşçiler çay ocağına el koyarak gün içerisinde satılan çay, simit gelirlerini eşit bir şekilde bölüşerek yol harçlığı yapıyor.
Süreci işçilerin lehine çabuk sonuçlanacağını düşünen Gedik, “Çünkü destekçimiz çok. Hatta şu an Evrensel şirketiyle sözleşme feshedilmiş. Bu bizim için haklarımızı savunma anlamında ileri bir adım ve umudumuzu daha da diri tutuyor. Tabii artık gelen yeni firma da bu direnişimizi göz önünde bulundurarak gelsin. Yani iş garantisi istiyoruz” dedi.
“Yani biz varız! Biz varsak onlar da var”
Bir diğer Adliye işçisi olan Latife Güvenoğlu ise bu kadar kadının bir arada bir direnişte olmasından çok mutlu olduğunu ve gurur duyduğunu ifade etti. “Direnişin başından beri dillendiriyorum. Biz kadınlar olmasaydık burada çok bir şey yapılamayacaktı” diyen Güvenoğlu şu şekilde devam etti: “Ve birlikteliğin önemi burada bir kez daha önümüze çıkıyor. Yani burada 1 kişi tek başına çok yol alamaz. Sendikalar tek başına birşey yapamaz. Yani biz varız. Biz varsak onlar da var.”
Adliye işçileri soğuk hava koşullarına ise çareyi bulmuşlar. İşçiler horonlarıyla, çiftetellileriyle, halaylarıyla beraber direnişlerini sürdürüyorlar ve emeklerinin karşılığını alıncaya kadar bu direnişi sürdüreceklerini belirtiyorlar.
