Sabahın erken saatlerinde kışı aratmayan soğuğa, yağmura çamura rağmen binlerce insan Kazlıçeşmeyi doldurmaya başlıyor. Başlarda her ne kadar soğuk iliğine kadar işlese de sarı-yeşil-kırmızıya karışmış isyan ateşinin sıcaklığı bir o kadar hissettiriyor kendini. Binlerce zafer işareti aynı ritimle eşlik ediyor sloganlara. Halaylar çekiliyor, zılgıtlar atılıyor…
Bir sene öncesinde faşizmin pervasızca saldırılarına direnerek, şehit vererek, barikat başlarında newrozu karşılıyanlar bu yıl öfkesinden bir şey kaybetmeden alanlardaydı yine. Binler, Newrozun renginin değiştiğini iddia edenlere gösterircesine öfkelerini haykırdı Kazlıçeşme de.
Belki içerisinden hissetmek o kadar mümkün olmasa da, yüksekten baktığında fark ediyorsun yüzbinler deki Newroz çoşkusunu.
Newroza son birkaç yıldır katılmama rağmen, sahne gibi kitlenin bütününü gören yüksek bir yerden ilk defa kitleyi gözetleme şansım oldu. Zafer işaretlerini, daha yükseklere kaldırılmak istenen flamaları, bayrakları posterleri, omuz omuza binlerce kişinin çektiği yüzlerce halayı, yüzleri puşi ile kapalı Öcalan posteri taşıyan Kürt gençlerini kısacası isyanlara karışmış Kürt halkını. Gözler kızıl renkleri arasa da, mevcut rengin tonu yeterli düzeyde olmadığını görünebiliyor. Bunun birçok nedeni vardır bunları tek tek sıralamanın anlamı yok. Alandaki görüntü yetiyor çoşkulandırmaya kişiyi.
Ayrıca son süreçte ki barış görüşmelerine karşın kitlenin intikam sloganları da dikkat çekiciydi. Kitle içinden kimliklerini havaya kaldırıp, biz bu kimliği istemiyoruz ‘vur gerilla vur Kürdistanı kur’ sloganlarıda görmeye değerdi.
Bu Newroz’da yüzbinler öfkelerini haykırdı, isyanı büyütebilme iradesini, direnme kararlılıklarını gösterdi.
Bir ÖG okuru
