Türkiye Gazeteciler Sendikası (TGS) Kadın ve LGBTİ+ Komisyonu 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü’nde iktidara ve tüm sendikalara çağrı yaparak bir imza kampanyası başlattı ve “ILO 190’ı tanıyın, çalışma yaşamında şiddet ve cinsel taciz son bulsun” dedi.
Türkiye’deki gazeteciler 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü’ne onlarca sorunla beraber girdi. Kadın gazeteciler içinse bu sorunlar ikiye katlandı. Türkiye Gazeteciler Sendikası Kadın ve LGBTİ+ Komisyonu da kadın gazetecilerin yaşadıklarına dikkat çekerek “Bizler, kadın ve LGBTİ+ gazeteciler olarak, Çalışan Gazeteciler Günü’nde iktidara ve tüm sendikalara, kadın emekçiler adına sesleniyoruz. Çalışma hayatında şiddeti bitirmek için samimi bir adım atın ve ILO’nun 190 No’lu Sözleşmesini tanıyın.” diyerek bir imza kampanyası başlattı.
“Gazeteci kadınların yarısı şiddete maruz kalıyor”
TGS Kadın ve LGBTİ+ Komisyonu’nun son anket çalışmasına göre gazeteci kadınların yarısı, iş hayatında cinsiyeti nedeniyle en az bir kere şiddete maruz kalıyor. Şiddetin faili kimi zaman yönetici, kimi zaman çalışma arkadaşı, kimi zaman sosyal medya kullanıcısı, kimi zaman polis.
ILO 190 Sözleşmesi’nin yayımlanmasından bu yana yaklaşık üç yıl geçti. Türkiye hâlâ bu sözleşmeye taraf olmak üzere bir adım atmadı. Bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar sendika dışında iş yeri şiddeti, toplu iş sözleşmesi maddelerine, sendikaların temel metinlerine yansıtılmadı.
Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) tarafından 21 Haziran 2019’da uygulamaya konan sözleşmenin, çalışma hayatından şiddetin her türünü silmeyi amaçladığını hatırlatan TGS “Çünkü işyerleri toplumsal cinsiyet temelli ayrımcılığa uğrayan kadınlar ve LGBTİ+’lar için hiç güvenli değil. Evlerimizde, sokakta olmadığımız gibi çalıştığımız yerlerde de güvende değiliz.” dedi.
“İsyan ediyoruz”
TGS açıklamasına şöyle devam etti:
“Sadece meslektaşlarımız adına değil, hayat kurtarmaya çalışırken hayatları tehlikeye giren sağlık emekçileri, fazla mesai ve tacizle yıldırılmak istenen tekstil işçileri, ekonomik şiddete maruz bırakılan tarım işçileri, psikolojik şiddet gören beyaz yakalı çalışanlar adına da isyan ediyoruz. Çünkü toplumsal cinsiyete dayalı şiddet meslek, statü, sınıf ayırmıyor. Talebimiz, Türkiye’nin bu sözleşmeye taraf olması, başta kendi sendikamız olmak üzere tüm sendikaların, ILO 190’ın yüklediği sorumlulukları toplu iş sözleşmelerine yansıtmasıdır. Çağrımız başta meslektaşlarımız tüm kadın emekçilere… Gelin, çalışma hayatında şiddeti bitirmek için birlikte mücadele edelim.”
