“Toprağa düşen her devrim şehidi mücadele azmimizi körüklüyor. düşmana karşı olan öfkemizi ve bilincimizi geliştiriyor.” Murat yoldaş mücadeleye olan azmini saz çalıp türküler söyleyerek bizlere gösteriyordu.
Murat yoldaş yardımseverliği ile tüm mahallenin sevilen bir kişisi, yoldaşı olmuştu. Utangaçtı, sürekli sessiz kalırdı. Lakin o sessizliğine karşı pür dikkat dinleyerek olay ve olguları iyi anlardı. Her gün ve her an amacına yüksek bağlılıkla yürüme iradesini ortaya koyabilmiştir Murat yoldaş. Yozlaşmaya karşı yapılan futbol turnuvalarında sürekli yer alıyordu ve yozlaşma politikalarına karşı çıkarak yozlaşmanın tam gaz ileri olduğu dönemlerde Murat yoldaş buna karşı, alternatif tüm çalışmalar içerisinde aktif bir şekilde yer alıyordu.
Şehit düştüğünü öğrenince içimde bir burukluk oluştu, “gerillalar ölmez, yaşasın halk savaşı” sloganı aklıma geliyordu sürekli. Hele o bakışları, bir gerillaya umut oluyordu. Cenaze töreninde aynı resmini basmışlardı, yine aynı tebessümle bakıyordun bize, sevecen bakışlarınla umut veriyordun.
Toprağa verdiğimiz zaman atılan sloganlar kavga kıvılcımını yangına çeviriyordu bizler açısından. “Ölüm toplasa da çiçekleri, çiçekte tohum biter mi?” diye mırıldanıyorduk her birimiz…
Elaziz Partizan okurları
