Bugün emekçilerin ürettiği ne varsa bir avuç asalağın kasasında birikirken milyonlarca insanın açlıkla-yoksullukla cebelleştiği bir süreci yaşıyoruz. Yağma, rant, talan, savaş ekonomisi üzerine kurulu düzen, insanları ve ekolojiyi katletmeye devam ediyor. Bu yüzden büyük bir çöküş yaşanıyor, açlık ve yoksulluk zirve yapıyor, sosyal çelişkiler derinleşiyor vb. Tüm bunlar sermaye sahipleri için “olağan”, işçi ve emekçiler için ise güzide bir süreç. İşçi ve emekçileri derinden etkileyen asgari ücret ve bütçe görüşmeleri gelip çattı.
Rutin haline gelmiş zam trafiğine yetişmek artık mümkün değil… Alınan maaş neredeyse eve gelmeden bitiyor. Borçlarını ödeyemediği için intihar eden emekçilerin sayısı artıyor.
Doların “durdurulamaz” artışı karşısında emekçilerin alım gücü Türkiye gibi yarı-sömürge ülkelerde düşüşe geçmiş durumda. Yaşamda karşılaşılanın aksine dolar ve TL denklemini akla mantığa uymayan bahanelerle –maaşın dolar üzerinden alınmadığı vs.- suyu bulanıklaştırmaya çalışan akılların beyhude çabasını çarşıda pazarda ürünlerin dolarla satıldığının bilinmemesine değil niyetine bağlayabiliriz.
Benzer şekilde tasarruf önerilerinde bulunan, “porsiyonları küçültün”, “evleri daha az ısıtın” diyenlerin niyetleri de, dertleri de açıktır. Sıcak bir evde oturmayı, yiyeceği bir lokmayı işçiye, emekçiye çok gören iktidarın, sarayları- köşkleri tam da bu evini ısıtamayan, yiyecek ekmeği olmayan insanlar sayesinde işliyor.
İşçilerin geliri daha eline geçmeden peşinen kesilirken, nüfusun yüzde 90’ını oluşturan emekçiler, dolaylı vergilerin en büyük kaynağını oluşturuyor. Buna karşın Cengiz’inden, Sabancı’sına, Kalyon’undan Koç’una hepsinin vergileri affediliyor.
Her krizinde kendisine düşman yaratan devlet geleneği, bugün de kendisine içerde ve dışarda düşmanlar yaratarak günü kurtarmaya çalışıyor. Savaş naralarıyla şovenizmden beslenen faşist imha ve inkar politikalarının faturası emekçilerin üzerine bindiriliyor.
Türk-Kürt uluslarından halkımızın birlikte mücadelesi, faşist yöntemlerle alaşağı edilmek istenerek ülke içerisinde dilediği gibi koşturma hayalleri kuruluyor.
Burjuva medya kitlenin gündemini seçimler üzerinden şekillendirmeye çalışmaktadır. Seçimlerle bu çıkmazdan çıkılacağının iddia edilmesine karşın emekçilerin dertlerinin mücadeleyle, devrimle çözüleceğini haykırmak gerekir.
Yaşadığımız kriz, yoksulluk dönemsel veya geçici değil. Nedenleri kapitalizmin doğasında ve Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş kodlarında aranmalıdır.
Şunu iyi bilmeliyiz ki; vergilerle, düşük ücretlerle krizin faturasını işçi ve emekçilere kesenler, eğitim ve barınma temel bir hak iken öğrenci gençliği sorunlarıyla baş başa bırakanlar ile bu saldırıları sadece konuşmakla yetinenler 2022 yılı için geçerli olacak asgari ücreti belirleyecek.
Milyonlarca işçinin yaşamını ilgilendiren asgari ücreti ne iktidarın ne de işçiden kopmuş sendika ağalarının kararına bırakmamak için, emekçilerin insanca ve onurlu bir yaşam talebini mücadele ile gerçek kılmak için yan yana gelelim.
Bu amaçla İzmir’de biraraya gelen devrimci, ilerici güçler olarak “İnsanca ve onurlu bir yaşam için işçiler emekçiler buluşuyor!” şiarıyla düzenleyeceğimiz buluşmaya katılalım. İzmir’in birçok mahallesinde, afişlerle, bildiri dağıtımlarıyla, sabahın erken saatlerinde fabrika ve atölyelerde, coşkulu bir şekilde yürüttüğümüz çağrımıza ortak olun!
İzmir Partizan olarak çağrımızdır;
Gelin gücümüzü birleşik bir mücadele zemininde örgütleyelim!
Gelin asgari ücret görüşmelerindeki bu oyunu bozalım.
Gelin, sermayenin ve onun iktidarının saldırılarına karşı ezilenler olarak öfkemizi ve gücümüzü birleştirelim.
Gelin, emeğin ayaklar altına alındığı, bir avuç asalağın şatafat içinde yaşarken bizlerin sefalete sürüklendiği bu dönemde emeğin gücünü dosta düşmana gösterelim.
Gelin, taleplerimizle alanlarda olalım, emeğimize ve geleceğimize hep beraber sahip çıkalım.
12 Aralık’ta Bornova Cumhuriyet Meydanı’nda Buluşalım!
İzmir Partizan
