Paranın efendilerini ve iktidarın sahiplerini alaşağı etme mücadelesinde bin bir zorluklara katlanarak, sayısız direniş ve ölümsüz anıları geride bırakan şehitlerimizi andığımız bir Ocak ayını daha yaşıyoruz. Bu ay ölümsüz öncülerimizin, gözü pek savaşçılarımızın idealleri uğruna kendilerini feda etmenin yalın örneklerini anımsadığımız ve ideallerini yaşatma sözünü verdiğimiz günleri kapsamaktadır. Anmak, yaşamak ve yaşatmaktır.
Demokratik halk devrimi ve sosyalizm uğruna şehit düşenler unutulmadıkça ölümsüzleşirler. İdealleri yaşatıldıkça, geride bıraktıkları görevler layıkıyla yerine getirildikçe ölümsüzleşirler. Ölümsüzlüğü somutluk, yaşanırlık, mücadele etmek olarak anlamalı ve kavramalıyız. Sadece şehitlerimizin suretlerine bakarak, isimlerini okuyarak, sloganlar atarak onları anımsayamayız. Çünkü onlar devrimin resmine ve sorumluluklarına somut ve uygulanabilir olarak baktılar. Böyle yaşadılar. Onlardan önce toprağa düşenlere bakarak onlardan kalan görevleri yerine getirmeye çalıştılar.
Şehitlerimiz, tamamlayamadan geride bıraktıkları görevlere daha sıkı sarılıp sonuç alıcı başarılı pratikler gerçekleştirdiğimiz oranda yaşatılır. Bunu yaptığımız ölçüde geçmiş olan yaşanan, uzak olan yakın, “eski” olan yeni olur. Çünkü onlar bizlere asla unutamayacağımız kadar anlamlı ve kolay sahip olamayacağımız kadar değerli devrimci miras bıraktılar.
Mücadele sonlanmış değildir!
İnsanlık tarihi boyunca kölelik ve özgürlük yolu hep birbirine karşıt, birbirini alt eden eğilimde gelişmiştir. Biri zifiri karanlığı temsil edip yaşatırken diğeri aydınlığı temsil edip büyütmeye çalışmıştır. Sermayenin efendileri ve iktidarın sahipleri, sömürü ve zulüm dolu kölelik yolunda insanlığı ve doğayı tükenişe doğru götürürken devrimin öncüleri ise insanlığı aydınlığa götürmeye çalışmıştır. Bu mücadele yolunda çok değerli sayısız öncümüz, milyonlarca emekçi kendini feda etmiştir. Kuşkusuz biz var olduğumuz, ardılları var olduğu sürece mücadele tamamlanmış, yitirilmiş ya da sonlanmış değildir. Özgürlük ve emek düşmanları, içimizden en iyilerini, en gözüpek ve fedakar olanları en başta alırken biz geride kalanlar ise adeta ödenmesi gereken büyük bir borçla mücadele etmeye devam ediyoruz. Kölelikle özgürlük arasındaki ciddi yol ayrımında ya özgür insan olarak yaşayacak mücadele edip kaderimizi kendi ellerimize alacağız ya da tükenişe doğru gideceğiz. Elbette bizler tıpkı şehitlerimiz gibi bizlere yakışan mücadele yolunu seçip bedel ödemeye ve görevlerimizi hakkıyla yerine getirmeye hazırız/hazır olacağız.
İnsanlık dışı sisteme ve zulmün tüm fırtınalarına katlanarak insan kalmanın mücadelesini veren şehitlerimiz devrim ve sosyalizm ideallerimizin tertemiz sayfalarında yazılmaya her daim anılmaya devam edecektir. Bizler de onların yolunda onurla ve şanla yürümeye devam edeceğiz.
Hayallerini gerçek kılacağız!
Lenin yoldaşın aramızdan ayrılışından bu yana geçen bir asırlık zamana karşın sömürü ve zulüm dünyasını reddederek, devrim ve bilimsel sosyalizm idealine bağlı kalarak proletaryanın enternasyonal bayrağını zirvelerde taşımaya devam etmek, boynumuzun borcudur.
Büyük önderlerimiz, saygın öğretmenlerimiz bilimsel sosyalizme dayanarak gerçeği tahlil edip çözümler sunmuş, gerçekleşebilir idealler ve uygulanabilir yollar çizmiştir. Bizler onların çizdiği yoldan ilerleyerek bilimsel sosyalizmi kavrayacak, ülke gerçekliğimizi tahlil edip somuta müdahale edeceğiz. Yürünebilir yolun taşlarını döşeyerek hayallerimizi gerçek kılmaya çalışacağız.
Şehitlerimiz “başarılamaz”, “yapılamaz”, “mümkün değildir” denileni, zor olanı yapan-başaran, koşullara ve düşmana teslim olmayanlardır. Onlar büyük bir tutku duymadan başarının mümkün olmayacağını çok iyi biliyorlardı. Bunu yaşamlarıyla bizlere de gösterip öğretiler. Bundandır ki; herkesten daha fazla devrimi istediler; bundandır ki, herkesten daha fazla yüksek sesle sosyalizmi haykırdılar. Bundandır ki, en değerli varlıklarını en fazla değer verdikleri devrim adadılar.
